ANASTASIOS ACRITAS ΑΚΡΙΤΑΣ
Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020
Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016
Για εσένα.
Χάδι θα γίνω ν' ακουμπήσω
στα μαλλιά σου
λιβάδι απέραντο να τρέχει
η ματιά σου
Θα γίνω αστέρι λαμπερό
να νοιάζομαι να καρτερώ
σαν πέφτει ο ήλιος και νυχτώνει
να σε φιλώ μην είσαι μόνη
Τα μάτια μου θα κλείσω βουρκωμένα
στ' όνειροπέταγμα σου
κοντά μου να σε φέρουνε σ' εμένα
μωρό μου τα φτερά σου
Τον ήλιο να κρεμάσω στο λαιμό σου
αχτίδες να σκορπάς
μια θάλασσα να πνίγεται, ο λυγμό σου
όταν καρδούλα μου πονάς.
να νοιάζομαι να καρτερώ
σαν πέφτει ο ήλιος και νυχτώνει
να σε φιλώ μην είσαι μόνη............
ΆΚΟΥ !!!!!
Μωρό μου διαβατάρικο
Χίλια συντρίμμια έγινα
πάλι για εσένα κλαίω
έρημος πάλι απέμεινα
σαν κάρβουνο να καίω
Μωρό μου διαβατάρικο
χωρίς να πεις αντίο
έφυγες ταξιδιάρικο
και μ άφησες στο κρύο
Ραγίζω σπάω σαν γυαλί
στα χνάρια σου σκορπιέμαι
και στης καρδιάς σου την αυλή
μαραίνομαι χαλιέμαι
Γυρεύω αιτία κι αφορμή
σε ψάχνω μες τις μπόρες
πονά ματώνει το κορμί
γυμνό στις κατηφόρες
σε σκοτεινά πηγάδια
ματώνω απ τους στεναγμους
κλεισμένος στα σκοτάδια
Χάθηκες παιχνιδιάρικο
δεν πρόλαβε να φέξη
Μωρό μου διαβατάρικο
χωρίς να πεις μια λέξη...
πάλι για εσένα κλαίω
έρημος πάλι απέμεινα
σαν κάρβουνο να καίω
Μωρό μου διαβατάρικο
χωρίς να πεις αντίο
έφυγες ταξιδιάρικο
και μ άφησες στο κρύο
Ραγίζω σπάω σαν γυαλί
στα χνάρια σου σκορπιέμαι
και στης καρδιάς σου την αυλή
μαραίνομαι χαλιέμαι
Γυρεύω αιτία κι αφορμή
σε ψάχνω μες τις μπόρες
πονά ματώνει το κορμί
γυμνό στις κατηφόρες
Ποιος άνεμος με ορφάνεψε
ποιο τρυφερό αγέρι
Αγάπη μου σε πλάνεψε
και μ άφησες το χέρι
ποιο τρυφερό αγέρι
Αγάπη μου σε πλάνεψε
και μ άφησες το χέρι
Κυλιέμαι πέφτω σε γκρεμούς
ματώνω απ τους στεναγμους
κλεισμένος στα σκοτάδια
δεν πρόλαβε να φέξη
Μωρό μου διαβατάρικο
χωρίς να πεις μια λέξη...
Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016
Βάλε στο κρύσταλλο κρασί
Τα βράδια που περάσαμε
μετράς και συλλογιέσαι
τι είχαμε τι χάσαμε
μου λες κι αναρωτιέσαι
Βάλε στο κρύσταλλο κρασί
και στο φιλί θυμάρι
τ' όνειρο ντύσε θαλασσί
πριν ο χιονιάς
καρδιά μου μας το πάρει
Θυμάμαι στα χαλάσματα
ένα Σαββάτο βράδυμετράς και συλλογιέσαι
τι είχαμε τι χάσαμε
μου λες κι αναρωτιέσαι
Βάλε στο κρύσταλλο κρασί
και στο φιλί θυμάρι
τ' όνειρο ντύσε θαλασσί
πριν ο χιονιάς
καρδιά μου μας το πάρει
Θυμάμαι στα χαλάσματα
μου χάριζες μαλάματα
ριγώντας στο σκοτάδι
Και μια γιορτή μια Κυριακή
ανάψαν τα φιλιά μας
και νιώσαμε τι πάει να πει
η φλόγα στα κορμιά μας
Βάλε στο κρύσταλλο κρασί
και στο φιλί θυμάρι
κάνε τη νύχτα μας γιορτή
πριν σβήσει
μωρό μου το φεγγάρι
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016
Στου Έρωτα τη Ρότα
Πέταξα στο δρόμο τα κλειδιά
κι έχει θεέ μου ένα φεγγάρι
απόψε μάτια μου η βραδιά
μαζί της θα με πάρει
Θα τριγυρνώ στα σκοτεινά
και με σβησμένα φώτα
με όνειρα απατηλά νυχτερινά
στου Έρωτα τη Ρότα Θα σφραγίζω πόρτα πόρτα
μυστικά από ταξινόμους
με σβηστά όλα τα φώτα
του μυαλού τους διαδρόμους
Χαμένη μάτια μου η καρδιά
στου έρωτα τα χνάρια
κρεμιέται από ξερά κλαδιά
κι από χλωμά φεγγάρια
Και με χαλασμένα φρένα
μυστικά κόντρα στους νόμους
σε γυρεύω απελπισμένα
μες του έρωτα τους δρόμους..
Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-11-2016
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016
ΟΝΕΙΡΟ
Μες τ' όνειρο μου άγγιξα
κρυφά το λογισμό σου
μα ως την αυγούλα στάλαξα
σαν δάκρυ στο λυγμό σου
Χάθηκα μες τις ρεματιές
στις νύχτες των ματιών σου
έσταζαν μέλι και φωτιές
οι άκρες των χειλιών σου
Και ανθίσαμε ως το γιόμα
ανθάκια μες το χώμα
Κι έγιναν μια οι δυο καρδιές
και φέξαν τα σκοτάδια
γίναν κομμάτια οι κλειδωνιές
με τα δικά σου χάδια
Με όργωναν σταλαγματιές
σταλιά-σταλιά οι στάλες
στο σώμα μου άναβαν φωτιές
του έρωτα οι ψιχάλες.
Και ανθίσαμε ως το γιόμα
ανθάκια μες το χώμα
κρυφά το λογισμό σου
μα ως την αυγούλα στάλαξα
σαν δάκρυ στο λυγμό σου
Χάθηκα μες τις ρεματιές
στις νύχτες των ματιών σου
έσταζαν μέλι και φωτιές
οι άκρες των χειλιών σου
Και ανθίσαμε ως το γιόμα
ανθάκια μες το χώμα
Κι έγιναν μια οι δυο καρδιές
και φέξαν τα σκοτάδια
γίναν κομμάτια οι κλειδωνιές
με τα δικά σου χάδια
Με όργωναν σταλαγματιές
σταλιά-σταλιά οι στάλες
στο σώμα μου άναβαν φωτιές
του έρωτα οι ψιχάλες.
Και ανθίσαμε ως το γιόμα
ανθάκια μες το χώμα
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)