Απόγνωση

Απόγνωση

Θρηνείς και σκούζεις, τι το όφελος,
τη δίνη της μοίρας δεν μπορείς,
μήτε ν' αλλάξεις, μήτε υπόσχεση να πάρεις
για ένα μακάριο τέλος.

Το σήμερα, το αύριο, το χθες, 
σε χρόνους μέλλοντες θα ζήσουν, 
τάχα κι' αυτά που τώρα λες,
δεν τ' άπαν κάποιοι άλλοι πριν να σβήσουν;

Τι είναι αυτή άραγε αυτή η μοίρα, που ακόμα και σήμερα, στην εποχή 
του απόλυτου ορθολογισμού επιβιώνει στο πίσω μέρος του μυαλού μας;
Διαισθανόμαστε άραγε με κάποιον τρόπο 
ότι η ζωή μας είναι προκαθορισμένη ή μήπως έχουμε επινοήσει μία παρηγοριά 
για τις αποτυχίες μας;