♪♫•*¨*•.¸¸❤ Το Άγγιγμα σου, ♪♫•*¨*•.¸¸❤

♪♫•*¨*•.¸¸❤  ♪♫•*¨*•.¸¸❤

Το Άγγιγμα σου, 
έτσι καθώς ίδιο σαν το γαλάζιο 
τ' ουρανού το πανωφόρι.
Με τα ωχρορόδινα της ανατολής
κεντίδια στολισμένο. 

Το 'χω φυλαγμένο κοντά στ' άσπρο σύννεφο, 
συντροφιά με το βάρος της σιωπής
και τις πέτρινες αντοχές της Αγάπης.

Με την καλοσύνη της άνοιξης 
το 'χω σκεπασμένο. 
Εκεί, στον ίσκιο της το πλάγιασα ,
Στη φυλλωσιά απ' το τρυφερό της βλέμμα.

Διπλωμένο 
σ' ένα μέλλον λιγότερο 
πικρό από το παρόν

Μη και βραχεί. 
Μη μου ξεφτίσει, απ' τ' ανεμοβρόχι
Κι απ' της βροντής το στέναγμα, 
μη μου τρομάξει. 

Μη και ιδρώσει απ᾿ του μεσημεριού 
το λαχάνιασμα 

Μη και πιαστεί απ' τ' ατίθασο ανεμολούλουδο. 
Στη δροσερή του ανάσα μη σκαρφαλώσει 

Έτσι που 'ναι αθώο σαν το μέλι.

Μη ξεστρατίσει φοβάμαι. 
Έτσι τρυφερό και καθάριο που ναι 
σαν το ανέμελο νεράκι της πηγής. 

Μη μου κυλήσει . 
Κι οδηγηθεί πέρα, 
ως τα μακρινά λιβάδια της λησμονιάς,

Εκεί που ο άνεμος τα στεγνώνει 
από τις μπόρες, και τα δάκρυα.

Μη μου χαθείς φοβάμαι. 
και σε χάσω. 

Αχ! να 'ξερες πόσο φοβάμαι.....

Για την επί 22 χρόνια σύντροφο και γυναίκα της ζωής μου !!!